Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, είχαμε μια εξέγερση με στοιχεία άμεσης δημοκρατίας

«Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, είχαμε μια εξέγερση με στοιχεία άμεσης δημοκρατίας […] Αυτό το κεφάλαιο έχει ελάχιστα προσεχθεί, διότι η άμεση δημοκρατία είχε μέσα της την απόρριψη και του καινούργιου συστήματος που θα ερχόταν μετά…» ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Περικλής Κοροβέσης, που με την συγκλονιστική κατάθεσή του συνετέλεσε αποφασιστικά στην καταδίκη της χούντας, το 1969, από το Συμβούλιο της Ευρώπης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη και το tvxs, με αφορμή την 39η επέτειο της ηρωϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Π.Κ.: Κατ’ αρχήν πρέπει να δούμε τι ήταν το Πολυτεχνείο και τι ήταν η χούντα.

Η χούντα έχει παρουσιαστεί σαν ένα πραξικόπημα κάποιων στρατιωτικών που «έτσι τους ήρθε» και έτσι το κάνανε. Αυτό είναι λάθος αντιμετώπιση της Ιστορίας. Διότι, αυτό το πραξικόπημα, ήταν αποτέλεσμα της διεθνής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών, που μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την εποχή του ψυχρού πολέμου, όποια χώρα είχε μια τάση προς τη δημοκρατία και με μια έννοια ανεξαρτησία, καθοριζόταν επισήμως ως χώρα που τείνει προς τον κομμουνισμό και έκαναν πραξικοπήματα που ηγούνταν κατά κανόνα από αξιωματικούς που ήταν πράκτορες της CIA.

Αυτό έγινε σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και έγινε και το πείραμα στην Ελλάδα, όταν εμφανίστηκε η περίπτωση του παππού Παπανδρέου, ο οποίος ήθελε μία κεντρώα κυβέρνηση, μη δεξιά.

Αν και ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν κατεξοχήν ο ηγέτης που είχε συνεργαστεί με τους Εγγλέζους και με τη Δύση, εντούτοις, επειδή είχε κάποιες φιλελεύθερες απόψεις, τον φοβηθήκανε. Ο Γεώργιος Παπανδρέου, όπως και ο γιός του Ανδρέας και ο γιος του Γιώργος, δεν ήταν οι… ρηξικέλευθοι ηγέτες. Αντίθετα, ήταν προσαρμοσμένοι στον δυτικό κόσμο. Αυτό όμως δεν τους έφτανε, οπότε το πραξικόπημα που έγινε στην Ελλάδα στην ουσία ήταν αμερικάνικη επιβολή.

Τότε γίνονταν και τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή (όπως ο πόλεμος των 7 Ημερών, κλπ.) και ήθελαν την Ελλάδα σαν μεγάλη στρατηγική βάση. Έχει αποδειχθεί, άλλωστε, ότι ο Παπαδόπουλος ήταν πράκτορας της CIA. Άρα, έχουμε ένα πραξικόπημα των Αμερικανών στην Ελλάδα.

Το ΄74 που έπεσε η χούντα, άλλαξε και η αμερικάνικη πολιτική. Παρατηρούμε, τότε, ότι οι χούντες δεν τους εξυπηρετούν πια, διότι δημιουργούν λαϊκές εξεγέρσεις. Από τότε, ξεκινά μία τακτική νέου αποικισμού, αλλά με τελείως άλλους όρους, με εργαλεία την Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου.

Το χρέος θα είναι το επόμενο πραξικόπημα.

Σε ότι αφορά στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, το Πολυτεχνείο ήταν μία καθαρή λαϊκή εξέγερση, ένα αυθόρμητο λαϊκό κίνημα, όπου δεν είχαν σχέση τα κόμματα, οι οργανώσεις και οτιδήποτε άλλο.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, είχαμε μια εξέγερση με στοιχεία άμεσης δημοκρατίας. Αυτό το κεφάλαιο έχει ελάχιστα προσεχθεί, διότι η άμεση δημοκρατία είχε μέσα της την απόρριψη και του καινούργιου συστήματος που θα ερχόταν μετά… Δεν υπήρχαν παρατάξεις, δεν υπήρχανε σημαίες. Όλοι ήταν υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν τη γενική συνέλευση. Το Πολυτεχνείο, γι’ αυτούς τους λόγους, είναι ένα ιστορικό γεγονός μεγάλης σημασίας, το οποίο στην πορεία του αφομοιώθηκε από το κράτος και έγινε μία σχολική εορτή, ένας σχολικός θεσμός, όπως π.χ. οι εξετάσεις του Ιουνίου.

Κανονικά, όμως, θα έπρεπε να κρατηθεί η επέτειος του Πολυτεχνείου, εκτός κράτους και εκτός πολιτικών κομμάτων.